De hoofdvorm van het beeld is bedekt met gelaagde witte keramische stukken, die lijken op opsluitende boeien die de figuur strak omhullen, waarbij alleen de blauwe armen en benen blootliggen. De blauwe arm strekt zich naar voren en de voet lijkt het lichaam te ondersteunen, wat een gevoel van worsteling overbrengt om los te komen en naar buiten te duwen. Het contrast tussen blauw en wit versterkt de visuele impact, waarbij blauw innerlijke kracht en een verlangen naar vrijheid symboliseert, terwijl de keramische stukken externe beperkingen en druk vertegenwoordigen. Dit werk drukt de veerkracht uit om vrijheid na te streven en beperkingen te overwinnen, en belichaamt een sterk verlangen naar bevrijding en zelftranscendentie.